Het regenwoud van Taman Negara

Vanochtend weer wat vroger opgestaan na een heerlijke nacht van 12 uur slapen. Alhoewel de springveren in het bed het ons soms nog wat lastig maakten. Bij het ontbijt aangekomen bleek 9 uur 's ochtends toch wat te laat voor een goed ontbijt. Helaas niet zoals bij de vorige overnachtingen fruit en brood, maar een paar schalen met koude rijst, koude bonen en opgedroogd roerei. Uiteindelijk maar gekozen voor toast met jam en snel onderweg gegaan richting het nationaal park.

Om het nationaal park in te mogen is het noodzakelijk om een vergunning te kopen (5 Ringit, waarvan 2 voor het meebrengen van je camera). Op het betreden van het park zonder deze vergunning staat, let op, 10.000 RM of 3 jaar gevangenisstraf! Dus toch maar zo'n papiertje gehaald en richting de waterkant.
Het park ligt aan de overkant van de rivier en daar kun je per bootje heen varen voor 1 RM.

Eenmaal aangekomen beginnen we onze wandeltocht richting de canopy (hangende bruggen). We lopen over een gebaand pad, maar dit maakt de wandeling niet veel makkelijker. De weg loopt vooral omhoog en voornamelijk met steile trappen. Na bijna 2 kilometer komen we bij de canopy aan en natuurlijk moet ook hier een kaartje voor gekocht worden. Ondanks dat niks echt duur is blijven we toch steeds weer voor alles betalen.

Boven op de bruggen blijkt dat we hier niet te maken hebben met de metalen bruggen zoals in Costa Rica, maar met echt hout en touw :)! Aan het begin sloeg het enthousiasme van Joyce dan ook even om in een beetje angst, maar het uitzicht vanaf de brug (op 15m boven de grond) won het uiteindelijk toch.
Na de canopy zijn we 2,5 kilometer verder gelopen richting het uitzichtpunt. Tussendoor een stuk of 20 keer gestopt op de vele trappen, omdat de drukkende warmte en de hoge luchtvochtigheid toch wat te veel was voor onze westerse longen en spieren. Op het uitzichtpunt werden we uiteindelijk wel beloond met een prachtig uitzicht en het was zeker de moeite waard. Onderweg naar beneden hebben we nog kunnen genieten van vogels, vlinders, salamanders en een groep eekhoorntjes die vlak langs ons heen renden met verse hazelnoten in de poten en bek, dus een heel geslaagde middag!

Na uiteindelijk bijna 10km omhoog en naar beneden gewandeld te hebben, zijn we terug naar de kamer gegaan voor een welverdiende douche en daarna terug naar het dorpje (lees 8 huisjes) voor een avondmaaltje. Een vriendelijke man maakt vanuit zo'n huisje gefrituurde kip met rijst en dat leek ons prima vanavond! De rijst komt uit een dubbelgevouwen bananenblad( gewikkeld in krant) en na een paar happen blijkt de "saus" pure sambal hahaha!
Het eten is lekker en Joyce heeft tijdens het eten weer een kater gevonden die een uur blijft en miauwen om eten en dat natuurlijk ook van haar krijgt....

De koffers zijn inmiddels weer gepakt en morgenvroeg starten we de auto weer om richting de Cameron Highlands te rijden. Welterusten en warme groeten uit Kuala Tahan!