De Phi Phi eilanden
Door: Joyce en Barry
Blijf op de hoogte en volg Joyce en Barry
19 November 2013 | Thailand, Phuket
Na een aantal bijna dood ervaringen op de vroege ochtend kwamen we aan bij de pier, waar we tezamen met zo'n 20 anderen op de speedboat zouden stappen. Na het huren van een setje flippers konden we op weg!
Een uurtje varen van de pier bij Phuket town lag onze eerste stop van vandaag, namelijk Koh Phi Phi Lei. Dit eiland staat vooral bekend om het feit dat het is gebruikt in de film "the beach". We beginnen dan ook met het bezoek aan Maya Bay, waar de film is opgenomen. We varen tussen twee reusachtige rotsen door die zich boven ons uitstrekken en zien een hagelwit strand, waar prachtig helder blauw water op aanspoelt. Zelfs de foto's doen de kleur van het water geen recht. Enige minpuntje is dat deze populaire baai echt overstroomd is met toeristen. Het feit dat we foto's hebben waar geen andere mensen op staan is al een prestatie op zich, maar het moet gezegd worden dat het er echt prachtig is.
Na een uur varen we door naar de eerste plek waar we kunnen genieten van het water. Wederom varen we een baai in die omringd is door steile, kalksteen rotsen. Hier kan men via het achtersteven en met zwemvest te water, maar de gids benadrukt "If you swim better than chicken, it's ok". Wij denken dat het moet lukken en met een duik vanaf de romp gaan we het prachtige (10 meter diepe) blauwe water in. Naast zwemmen in oceanen, zeeën, onder watervallen en in rivieren is dit weer een mooie toevoeging aan het rijtje. We genieten ongeveer 3 kwartier van de prachtige lagune voor we verder varen. Onderweg stoppen we nog een laatste keer bij een grot waar de Chinezen het speeksel van zwaluwen verzamelen om de beroemde en peperdure vogelnestjes te maken (Viking cave).
Hierna laten we Koh Phi Phi Lei achter ons en varen we door naar Koh Phi Phi Don (het grootste van de Phi Phi eilanden). Koh Phi Phi Don heeft een inwonersaantal van 300. Voor de Tsunami in 2004 was dit nog ongeveer 1000, maar men is bang om hier weer te gaan wonen en veel mensen zijn gevlucht. We lunchen hier met de welbekende mix van rijst en kip (met pikante saus naar keuze).
Na de lunch is tijd voor de eerste plek waar we gaan snorkelen. De boot vaart weg van de kade en stopt 250 meter later weer in wat vrij diep en onrustig water lijkt te zijn. Wij kijken elkaar aan en kijken meteen naar alle boten die om ons heen varen... "Echt? Hier?". Zodra we in het water liggen blijkt echter dat dit FENOMENAAL is!! We moeten er wel bij vermelden dat we 10 minuten later konden beginnen omdat Barry zijn snorkel liet vallen en de gids die op moest duiken...
Eenmaal begonnen was het echt onbeschrijflijk mooi. Overal zijn fel gekleurde vissen, prachtig koraal en met het brood dat we mee hadden lokten we zoveel vissen dat we vast kwamen te zitten in een school! De teleurstelling was dan ook groot toen we na een klein uur weer aan boord moesten, maar later op de middag was er nog een gelegenheid.
De laatste stop op Koh Phi Phi Don was "monkey island" en dat spreekt redelijk voor zich. Deze apen zijn echter wild en nemen niet de moeite om je rustig te benaderen. Wel hebben we ze een paar nootjes gevoerd, voor we verder gingen naar het derde en laatste eiland.
Op een uurtje varen ligt een piepklein eilandje, genaamd Khai Nok. Een rondje om het eiland lopen kost je hooguit 10 minuten en het zand is zo mogelijk nog zachter en witter dan in Maya Bay. Jammer genoeg staat bijna het hele eiland volgebouwd met strandstoeltjes. Er woont echter niemand, de Thai komen hier alleen overdag voor het toerisme. We moeten even wachten voor we ons laatste uur mogen gaan snorkelen, maar als het dan eindelijk zo ver is valt het een beetje tegen. Het is hier erg ondiep en dat maakt het moeilijk om langs en over et koraal te komen. Er zijn wel ontzettend veel vissen, maar we komen eigenlijk niet goed door het water, waardoor we terug verlangen naar het diepere water bij Koh Phi Phi Don.
Na een uur varen we terug naar Phuket en beëindigen we een prachtige dag!
Op de terugweg treffen we ditmaal een chauffeur die niet kan schakelen, bij het keren vast kwam te zitten in de berm en de weg naar de hotels niet kent, maar uiteindelijk zijn we om 20.15 weer terug.
We pakken snel wat te eten en genieten nog even na. Morgen wacht helaas een dag waarop we de spullen moeten pakken en weer langzaam aan Nederland moeten gaan denken...
Tot snel allemaal en welterusten!
Joyce en Barry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley